Zo: even geschreven

Lof der zotheid  
(ode aan Erasmus)

Is alles dat geschiedenis geworden is
Te duiden met verstand
Laat staan toekomstig heldenhand
met intellect doordrongen is

Als ware vonk
wordt wijsheid vereert
Wie het bezit geëerd
alsof de mens nooit anders dronk

Om te denken
Na te denken
Ruim te overdenken
Gedachten ruimte schenken

Dwaasheid is drijfveer
Wijsheid instrument
Aan gruweldaden zonder mededogen inherent
Ware dwaasheid doet de harten spreken weer

Vaart u wel bij louter ernst en loutering
Apollo en kornuiten
Zet u bloemen buiten
naast de tering naar de nering

Geen grens te dol, te ver
Laat u trakteren op aanminnigheid
Zonder kruiderij der dwaasheid
smaakt niets lekker

Namens Dyonisos zeg ik u: 
lof zij Erasmus laat hem in zotheid rusten

Wammes & Polly M




Was ik maar jouw Donald Duck handdoek

Koelbox, kwallen, zonnebril
Break – out, Fancy
mooi van bil

Zomerlieden ik aanschouw
Zij daar topless in het zicht 
voor man en vrouw

en jeugd en ambtenaar
Jouw Donaldhanddoek
was ik maar

Wammes & Polly M



Nikkel

Tien cent is de 
omvang van je hol
Geld speelt wel 
degelijk geen rol

Zegt hij die hekelt het 
belang van slijk
Verhult zijn kift, 
is zelf niet rijk

Deugd spreekt, 
jeugd verdwijnt
Eens geproefd, snel ervaren
hoe je met nikkel zwijnt

Hij poogt hierna 
maals geld te laten spreken
Kijk aan, de kist met 
gouden grepen

De hemel denkt: 
wat een moeite voor het zicht.
daar komt weer zo eentje
die voor centen was gezwicht

Hij ziet amper na de poort 
dat je blut ook welkom bent
want alle zielen in de hemel
hebben een hol van tien cent

Wammes & Polly M


Bak met schijt

De nationale bak met schijt, 
brengt ons provincialen veel jolijt.
De stad van dam, roze en tulp, 
daarvan zakt mijn broek en barst mijn gulp.
Maar vooral geen bommen als de lente komt. 
Niets meer te spotten, cynisme verstomd.
Wat valt er te narren, wat valt er te hakken
Er moet toch minstens één stad zijn 
om heerlijk overheen te kakken.

Wammes & Polly M